Zasiłek chorobowy jest świadczeniem wypłacanym w ramach ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego. Kwota zależy od Twoich regularnych dochodów. Jest to 70 proc. wynagrodzenia brutto (z dalszymi ograniczeniami). W większości przypadków kasa chorych wypłaca zasiłek chorobowy od siódmego tygodnia po pierwszym zwolnieniu chorobowym, ponieważ
Zasiłek pielęgnacyjny Pflegegeld wypłacany jest dzięki opłacanym składkom Pflegeversicherung. W zeszłym roku ma miejsce mała reforma obejmująca tę formę świadczeń, bo podwyższona została wysokość składki na ubezpieczenie Pflegeversicherung. Od wzrosła ona z 1,95 do 2,05 proc., przy czym dla osób bez dzieci dodatkowo składka uzupełniona jest o 0,25% i wynosi 2,3%. Jednak wysokość składki to nie wszystkie istotne zmiany. Czym jest Pflegeversicherung, czym jest Pflegegeld? Pflegeversicherung został wprowadzony w życie 1 stycznia 1995 pod rządami Helmuta Kohla. Kilka lat po zjednoczeniu Niemiec, które pochłonęło ogromne sumy, państwo niemieckie zdobyło się na następny krok niosący wielką pomoc dla swoich obywateli. Zaoferowany został „piąty filar” systemu zabezpieczenia społecznego po ubezpieczeniach Sozialversicherung, Krankenversicherung, Berufsunfallversicherung, Rentenversicherung i Arbeitslosenversicherung. O ustawowym ubezpieczeniu pielęgnacyjnym Pflegeversicherung wspominaliśmy już na łamach naszego portalu. Przypomnijmy zatem, że owo ubezpieczenie pielęgnacyjne obejmuje świadczenia na wypadek konieczności opieki z powodu choroby lub upośledzenia, która obejmuje okres co najmniej 6 miesięcy. Ale właściwie jakie świadczenia obejmuje Pflegeversicherung? Osoba, która na skutek problemów zdrowotnych nie może normalne funkcjonować przez co najmniej 6 miesięcy, otrzymuje zasiłek opiekuńczy – tzw. Pflegegeld. W jakiej kwocie wypłacane są powyższe świadczenia W wyniku wspomnianej minireformy ze wzrostem sumy potrącanej na Pflegeversicherung rośnie także wysokość wypłacanych świadczeń Pflegegeld. W zależności od tzw. progu opieki – Pflegestufe – wzrost ów będzie następujący: domu przez osoby wybrane (domowników lub znajomych): przy Pflegestufe I do tej pory otrzymywaliśmy 215 EUR, od roku 2013 jest to kwota 225 EUR przy Pflegestufe II do roku 2013 mogliśmy uzyskać 420 EUR, obecnie jest to kwota 430 EUR przy Pflegestufe III do roku 2013 wysokość Pflegegeld wynosiła 675 EUR, obecnie jest to kwota 685 EUR domu przez rodzinę lub znajomych, ale również przez wykwalifikowane służby pielęgniarskie: przy Pflegestufe I do tej pory otrzymywaliśmy 420 EUR, od roku 2013 jest to kwota 440 EUR przy Pflegestufe II do roku 2013 mogliśmy uzyskać 980 EUR, obecnie jest to kwota 1040 EUR przy Pflegestufe III do roku 2013 wysokość Pflegegeld wynosiła 1470 EUR, obecnie jest to kwota 1510 EUR w specjalnych przypadkach 1918 EUR razie opieki w domu starców: przy Pflegestufe I jest to kwota 1023 EUR i nie uległa zmianie przy Pflegestufe II również nie było zmian i nadal możemy uzyskać 1279 EUR przy Pflegestufe III do roku 2013 wysokość Pflegegeld wynosiła 1470 EUR, obecnie jest to kwota 1510 EUR w specjalnych przypadkach 1825 EUR Kto i w jaki sposób może wnioskować o świadczenie Aby otrzymać zasiłek pielęgnacyjny, osoba wymagająca opieki powinna złożyć wniosek o przyznanie świadczenia. Jeżeli wymieniona osoba nie jest w stanie samodzielnie wypełnić takiego wniosku, może w jej imieniu uczynić to np. opiekun lub lekarz. Jak to bywa w kraju o bardzo rozwiniętym systemie socjalnym, cała procedura ubiegania się o świadczenie została sporządzona tak, by wnioskodawca bez specjalnych komplikacji mógł załatwić wszelkie formalności i otrzymać zasiłek pielęgnacyjny. Jednak by otrzymać świadczenie, wnioskodawca powinien spełniać następujące warunki: Osoba, która wymaga opieki musi być ubezpieczona w Niemczech. Otrzymujący świadczenie powinien prowadzić własne gospodarstwo domowe lub mieszkać u osoby, która sprawuje nad nim opiekę. Nie mogą to być domy spokojnej starości czy domy opieki. Wnioskujący o świadczenie nie może pobierać świadczeń o charakterze odszkodowawczym. W chwili składania wniosku nie ma obowiązku natychmiastowego przedkładania pełnej dokumentacji medycznej. Należy po prostu złożyć wniosek i jeżeli instytucja rozpatrująca go zdecyduje, jakie informacje lub dokumenty będą potrzebne, zgłasza się do wnioskodawcy, dając czas na dokonanie wszelkich formalności. Co równie ważne, osoby mieszkające także w innych krajach UE mogą dostawać zasiłek pielęgnacyjny z Niemiec. Jednak w takim wypadku wysokość nie musi być równa wysokości zasiłku w Niemczech. Rozstrzygnął to Trybunał Europejski (wyrok: C-562/10). Mieszkając w krajach Unii, możemy wnioskować o zasiłek w kasie chorych. Po zatwierdzeniu pieniądze otrzymuje się bezpośrednio na konto. Aby te pieniądze otrzymać, zapewniona musi być opieka rodziny lub wykwalifikowanego personelu. By uniknąć przykrych niespodzianek, przed wyjazdem do Polski powinno się nawiązać kontakt ze swoją kasą chorych i dokładnie wyjaśnić, jakie świadczenia otrzyma się w ramach Pflegeversicherung. Czy otrzymywane świadczenie powinno być wykazane w zeznaniu podatkowym Przepisy podatkowe nie klasyfikują zasiłku pielęgnacyjnego jako dochodu ani osoby potrzebującej, ani opiekuna danej osoby i jest on wolny od podatku. Jednak po przedstawieniu dowodów na poniesienie wyższych kosztów koszty te można ująć w zeznaniu dochodowym i dzięki temu odzyskać większą nadpłatę podatkową.Zasiłek Krankengeld to świadczenie chorobowe wypłacane osobom, które przez dłuższy czas nie są zdolne do podjęcia bądź kontynuowania zatrudnienia z powodu choroby oraz osobom przebywającym w szpitalu lub placówce rehabilitacyjnej. O ten zasiłek ubiegać się mogą osoby, których pracodawca opłaca składki na ubezpieczenie zdrowotne, ale również bezrobotni pobierający zasiłek Arbeitslosengeld. Podstawą do pozytywnego rozpatrzenia wniosku przez niemiecką kasę chorych jest pisemne poświadczenie przez lekarza niezdolności do pracy. Przez pierwsze 42 dni (6 tygodni) niedyspozycji pracownika zasiłek wypłacany jest przez zakład pracy. Po tym czasie obowiązek ten przejmuje Krankenkasse, czyli niemiecka kasa chorych. Jeśli natomiast pracownik zachorował w ciągu pierwszych 4 tygodni zatrudnienia, to zasiłek wypłacany jest od początku przez Krankenkasse. Wysokość zasiłku chorobowego to ok. 70% ostatniego wynagrodzenia brutto. Jest on wypłacany za dni kalendarzowe (także soboty i niedziele) przez 78 tygodni na każde 3 lata po poświadczeniu przez lekarza braku zdolności do wykonywania pracy. O kolejny zasiłek chorobowy starać się można po 3 latach, jeśli wnioskodawca przez 6 miesięcy nie był niezdolny do pracy z powodu tej samej choroby oraz przez minimum 6 miesięcy podczas tych 3 lat był czynny zawodowo.
ZUS nie wypłaca zasiłku chorobowego z urzędu. Aby otrzymać zasiłek chorobowy, należy wystąpić do ZUS z wnioskiem o ten zasiłek. Jako wniosek o zasiłek należy złożyć jeden z następujących dokumentów: wniosek o zasiłek chorobowy na druku ZAS-53 albo; wydruk zaświadczenia lekarskiego e-ZLA – jeśli otrzymałeś go od lekarza.
Przez pierwsze 6 tygodni niezdolności do pracy spowodowanej chorobą pracownika pracodawca jest zobowiązany do dalszego płacenia wynagrodzenia (§ 3 Entgeltfortzahlungsgesetz). Od 7 tygodnia trwania niezdolności do pracy pracodawca zostaje zwolniony z tego obowiązku a pracownikowi przysługuje roszczenie o wypłatę zasiłku chorobowego wobec kasy chorych (§ 44 Sozialgesetzbuch V). W przeciwieństwie do wynagrodzenia chorobowego, które wynosi 100 % wcześniejszego średniego wynagrodzenia pracownika, zasiłek chorobowy nie przekracza 90 % kwoty wynagrodzenia netto. W przypadku rozwiązania stosunku pracy w trakcie trwania choroby, pracodawca zostaje zwolniony z obowiązku płacenia wynagrodzenia chorobowego a pracownik może już przed upływem 6 tygodni domagać się wypłaty zasiłku chorobowego od kasy chorych. Rozwiązanie stosunku pracy po zachorowaniu pracownika nie ma wpływu na jego roszczenia wobec kasy chorych, wystarczające jest, aby pracownik w chwili zachorowania był jeszcze zatrudniony i był objęty ubezpieczeniem chorobowym (wyrok Krajowego Sądu Społecznego w Monachium z dnia sygn. akt L 4 KR 268/06). W przypadku gdy niezdolność do pracy stwierdza lekarz niemiecki, pracownik nie musi troszczyć się o powiadomienie kasy chorych, uczyni to za niego lekarz. W przypadku jednak gdy niezdolność do pracy stwierdzi lekarz polski, pracownik powinien samodzielnie powiadomić kasę chorych. W przypadku braku powiadomienia kasa chorych ma prawo do odmowy wypłaty zasiłku chorobowego za okres do chwili wpłynięcia powiadomienia o niezdolności do pracy. Pracodawca niemiecki nie informuje kasy chorych o chorobie pracownika i nie jest też do tego zobowiązany. Aby nie utracić częściowo prawa do zasiłku należy dlatego w przypadku gdy niezdolność do pracy stwierdzi lekarz polski, samodzielnie zadbać o powiadomienie kasy chorych, jeżeli prognozowany okres trwania choroby przekracza 6 tygodni lub należy liczyć się z wcześniejszym zakończeniem stosunku pracy. Podstawy prawne: Entgeltfortzahlungsgesetz, Sozialgesetzbuch V Wyrok Sądu Społecznego w Monachium z sprawie L4 KR 268/06
BtDM.